Οι “ανεπίσημες πηγές” από τις Ένοπλες Δυνάμεις, η αρχή της αναγκαιότητας και το “ελβετικό τυρί”…
Πρόσφατα ο Υπουργός Εθνικής Άμυνας έκανε λόγο για το “ελβετικό τυρί” στις Ένοπλες Δυνάμεις.
Αρκετοί αντέδρασαν -και ορθά!- στο “τσουβάλιασμα” όλων των Στελεχών των Ενόπλων Δυνάμεων με κάποιους που ενδεχομένως διαρρέουν με τη θέλησή τους ή από άγνοια και “ψάρεμα” από κάποιους δημοσιογράφους (οι γνωστές ανεπίσημες πηγές) στρατιωτικές πληροφορίες.
Στρατιωτικές πληροφορίες οι οποίες για έναν άσχετο απλά δημιουργούν ντόρο για επισκεψιμότητα σε έναν ιστότοπο που ενδεχομένως συστρατεύεται με αντικυβερνητική πολιτική αλλά για κάποιον αναλυτή πληροφοριών μπορούν να συνδυασθούν με άλλες ήδη γνωστές πληροφορίες για να εξαχθεί ένα ασφαλές ή όχι συμπέρασμα ή και ακόμη να ορισθούν νέοι στόχοι για μια περαιτέρω αναζήτηση νέων πληροφοριών (διαβάστε αναλυτικά για το Σχέδιο Αναζήτησης Πληροφοριών).
Όταν η αρχή της αναγκαιότητας γίνεται “ελβετικό τυρί”…
Όταν συμβαίνει ένα περιστατικό στις Ένοπλες Δυνάμεις πχ σε ένα Υποβρύχιο που βρίσκεται σε αποστολή, γνώστες αυτού μπορεί να είναι οι παρόντες/υπηρετούντες και όσοι έλαβαν γνώση λόγω των καθηκόντων τους. Στο παράδειγμα που θέσαμε, οι Αξιωματικοί και Υπαξιωματικοί εντός του Υποβρυχίου και στην Αίθουσα Επιχειρήσεων του ΓΕΝ καθώς και όσοι χειρίστηκαν την πληροφορία στην Αίθουσα Επιχειρήσεων του ΓΕΕΘΑ.
Εάν γνώστες του συμβάντος είναι/ήταν και άλλοι τότε υπάρχει άλλο ζήτημα… και η αρχή της αναγκαιότητας έγινε “ελβετικό τυρί”.
Ποιος είναι ο “αδύναμος κρίκος” που ψιθύρισε ως “ανεπίσημη πηγή”;
Προσοχή λοιπόν!
