Η Τουρκία αντέδρασε για χάρτη της Ευρωπαϊκής Ένωσης σχετικά με το Αιγαίο και τη Μεσόγειο, χαρακτηρίζοντάς τον άκυρο και χωρίς νομική ισχύ.
Οι επίμαχοι χάρτες της ΕΕ αποτελούν μέρος του θαλάσσιου Χωροταξικού Σχεδιασμού της Ευρωπαϊκής Ένωσης (Maritime Spatial Planning of the European Union) και απεικονίζουν τα δικαιώματα της Ελλάδας στις συγκεκριμένες θαλάσσιες περιοχές, με χωρικά ύδατα στα 12 ναυτικά μίλια και πλήρη ΑΟΖ.
Στον χάρτη υπάρχει η σημείωση: “Αυτός ο χάρτης συντάχθηκε από διάφορες διεθνείς πηγές όπως το EMODnet, ο ΕΟΧ ή οι Θαλάσσιες Περιοχές. Οι πληροφορίες που ελήφθησαν από αυτές τις πηγές διασταυρώθηκαν με δεδομένα από εθνικές πηγές. Ενώ η συλλογή πραγματοποιήθηκε από την Ευρωπαϊκή Πλατφόρμα MSP, η επικύρωση και η διασφάλιση ποιότητας παραμένουν ευθύνη των πρωταρχικών πηγών δεδομένων.“
Στο κείμενο της ιστοσελίδας της ΕΕ, αναγράφεται (ημερομηνία ανάκτησης: 16 Νοεμβρίου 2024):
“Βασικά στοιχεία για τα θαλάσσια ύδατα
–Η ελληνική χωρική θάλασσα, με ζώνη 6 ναυτικών μιλίων, καλύπτει περίπου 92.095 km2.
–Η Ελλάδα δεν έχει ακόμη ανακηρύξει Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη (ΑΟΖ).
–Έχει συναφθεί συμφωνία με την Ιταλία για την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας.
–Η συμφωνία για την οριοθέτηση θαλάσσιων ζωνών μεταξύ Ελλάδας και Αλβανίας έχει υπογραφεί αλλά δεν έχει τεθεί ακόμη σε ισχύ.“
Το υπουργείο Εξωτερικών της Τουρκίας με σημερινή του ανακοίνωση (16/11/24) αναφέρει ότι:
“Η Τουρκία παρακολουθεί στενά τον Θαλάσσιο Χωροταξικό Σχεδιασμό της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ), μεταφέροντας τις απαραίτητες προειδοποιήσεις στα αρμόδια μέρη και λαμβάνει όλα τα μέτρα για την προστασία των δικαιωμάτων της στο Αιγαίο και τη Μεσόγειο.
Οι χάρτες του Αιγαίου και της Μεσογείου που χρησιμοποιούνται σε αυτόν τον Σχεδιασμό είναι άκυροι για την Τουρκία και δεν έχουν κανένα νομικό αποτέλεσμα.
Επαναλαμβάνουμε ότι δεν θα επιτρέψουμε την παραβίαση των δικαιωμάτων της Τουρκίας με αυτόν τον Σχεδιασμό.
Θα θέλαμε να υπενθυμίσουμε ότι η ΕΕ δεν έχει καμία εξουσία να σχολιάζει τις θαλάσσιες διαφορές μεταξύ κυρίαρχων κρατών. Η συμμετοχή της ΕΕ σε τέτοιες πρωτοβουλίες καθιστά πιο δύσκολη την επίλυση αυτών των διαφορών.
Οι μονομερείς ενέργειες σε περιοχές θαλάσσιας δικαιοδοσίας είναι απαράδεκτες. Τέτοιες μονομερείς προσπάθειες θα υπονομεύσουν τις προσπάθειες εξεύρεσης συνολικής, δίκαιης και βιώσιμης λύσης στα αλληλένδετα ζητήματα του Αιγαίου.
Θα πρέπει να υιοθετηθεί μια ειλικρινής και συνολική προσέγγιση για την επίλυση των προβλημάτων στη βάση του διεθνούς δικαίου και της καλής γειτονίας.”
