Η Μάχη της Χειμάρρας έλαβε χώρα ενάντια στην ιταλική εισβολή από τις 20 έως τις 22 Δεκεμβρίου του 1940.
Η νικηφόρα έκβασή της άνοιξε τον δρόμο στις ελληνικές δυνάμεις προς την κατεύθυνση του Αυλώνος και ενίσχυσε την ανησυχία της ιταλικής ηγεσίας για το αξιόμαχο του Ελληνικού Στρατού.
Χειμάρρα
Σχέδιο Επιχειρήσεων
Η Μάχη της Χειμάρρας: Το χρονικό
Η σημασία της Μάχης της Χειμάρρας
Χειμάρρα
Η Χειμάρρα βρίσκεται στα νότια της Αλβανίας, μεταξύ των Αγίων Σαράντα και του Ακρωτηρίου Λιγκουέττα (Γλώσσα Αυλώνος).
Κατά τη διάρκεια του Ελληνοϊταλικού Πολέμου αποτέλεσε ένα δύσκολο πεδίο μάχης. Επειδή περικλείεται από τα Ακροκεραύνια όρη διακρίνεται για το δύσβατο της περιοχής και τις δυσμενείς καιρικές συνθήκες κατά τη διάρκεια του χειμώνα.
Σχέδιο Επιχειρήσεων
Στο Μέτωπο Ηπείρου ο Ελληνικός Στρατός είχε παρατάξει τις παρακάτω δυνάμεις:
- ΙΙΙ Μεραρχία του Α’ Σώματος Στρατού
- 40 Σύνταγμα Ευζώνων (υπαγωγή στις 27/11/1940, από VIII Μεραρχία) με τα ΙΙ/40 Τάγμα (υπαγωγή στις 23/11/1940, από το Απόσπασμα Ασημάκη), Ι/42 Τάγμα (υπαγωγή στις 29/11/1940, από το 42ο Σύνταγμα Ευζώνων), ΙΙΙ/40 Τάγμα (Απόσπασμα του Συνταγματάρχου Θρασύβουλου Τσακαλώτου).
- 12 Σύνταγμα Πεζικού (υπαγωγή στην ΙΙΙ Μεραρχία από IV Μεραρχία) με τα Ι/12 και ΙΙ/12 Τάγματα
Το Σχέδιο Επιχειρήσεων του Α’ Σώματος Στρατού στο Μέτωπο Ηπείρου, προέβλεπε:
Πρώτον, την κατάληψη του κόμβου Τεπελενίου και την εκκαθάριση των κοιλάδων Δρίνου και Ζαγοριά από τη IV Μεραρχία, με απώτερο σκοπό την αποκοπή της οδού Τεπελενίου – Αυλώνος και την αγκίστρωση των εχθρικών δυνάμεων στην περιοχή.
Δεύτερον, τη διάνοιξη της κοιλάδας του Σιουσίτσα ποταμού, μέσω της κατάληψης του αυχένα Κούτσι και την ταυτόχρονη ενέργεια στον παραλιακό τομέα, με τις δυνάμεις της III Μεραρχίας, ώστε επίσης να αγκιστρωθούν οι εχθρικές δυνάμεις της περιοχής.
Με τη διαταγή της 15ης Δεκεμβρίου, το Α’ Σώμα Στρατού ανέθετε στις Μεραρχίες την άμεση εκτέλεση των παραπάνω επιθετικών ενεργειών.
Η Μάχη της Χειμάρρας: Το χρονικό
13 Δεκεμβρίου 1940
Στις 13 Δεκεμβρίου, το ΙΙΙ/40 Σύνταγμα Ευζώνων (40ό Σύνταγμα Πεζικού, Απόσπασμα του Συνταγματάρχου Θρασύβουλου Τσακαλώτου) προώθησε το Ι/42 Τάγμα στην περιοχή Φτέρα – Τζόρα προς αντικατάσταση της Α΄ Ομάδας Αναγνωρίσεως και το ΙΙ/40 Τάγμα στον ορεινό όγκο Μάλι Ιτέρας με σκοπό την υπερκέραση του αυχένα Κούτσι μέσω της κατάληψης του ορεινού όγκου Παπαθιάς.
Το 12ο Σύνταγμα με την επίθεσή του θα αποσκοπούσε στην κατάληψη της γραμμής ύψωμα 117 – Μάλι ε Βάριτ – ύψωμα 613 κοντά στη θάλασσα.
Η έναρξη της επιθετικής ενέργειας οριζόταν για το πρωί της 15ης Δεκεμβρίου.
Στις 13 και 14 Δεκεμβρίου 1940, οι μονάδες του Α’ Σώματος Στρατού προέβησαν στην προπαρασκευή των επόμενων επιθετικών επιχειρήσεων, παρά τη συνεχιζόμενη κακοκαιρία, τις εδαφικές δυσχέρειες και τη σθεναρή ιταλική αντίσταση.
Σύμφωνα με την Έκθεση του Διοικητή του Αποσπάσματος Θρασύβουλου Τσακαλώτου, στη ζώνη δράσης του δεξιού Αποσπάσματος οι εδαφικές δυσχέρειες ήταν σοβαρές.
Ο Συνταγματάρχης Θρασύβουλος Τσακαλώτος ανέφερε στην Έκθεσή του:
Ανεξαρτήτως των λοιπών δυσχερειών ανεφοδιασμού αίτινες είχον φθάσει εις το κατακόρυφον, ετίθετο αρχικώς το πρόβλημα πως το πυροβολικόν θα διήρχετο και δη υπό τα όμματα του εχθρού τον ορεινόν όγκον Γκαλίτσι, με μόνην όδευσιν δύσβατον και κλιμακοειδή από Τατεζάτι προς Κονιάκ και εκειθεν προς Φτυέρα.
Η χρησιμοποίηση της οδεύσεως Μπόρσι – Φτέρα αδύνατος, διότι ο εχθρός κατείχε το Μπόρσι, η δε επίθεσις εις τον αυχένα Κούσσι, απετέλει πραγματικώς σφήνωσιν εντός του κλοιού, ενισχυθέντος διά της επιμόνου οχυρώσεως υπό του εχθρού, μετά σειράς συρματοπλεγμάτων. Αυτή ήτο και έδει να θεωρήται απόρθητος κατά μέτωπον.
Το Απόσπασμα, κατερχόμενον προς τον κλοιόν τούτον, θα ευρίσκευτο, όπως και ευρέθη, υπό τας κάτωθι συνθήκας: Προ του μετώπου του ο εχθρός κατείχε τον αυχένα Μάλιε Τζόρετ και πολύ οπίσω εις το πλευρόν του Συντάγματος, το Καστέλο Μπόρσι.
Υπό τους ανωτέρο όρους, επεβάλλετο πρώτον η άνοδος του πυροβολικού εις το όρος Γκαλίτσι (1500 μ.), η υποστήριξις εκείθεν των ενεργειών του Συντάγματος και η προσπάθεια (προ πάσης ενσφηνώσεως εις τον κλοιόν, ούτινος υπερέκειντο οι ορεινοί όγκοι Μάλι Τζόρετ Μάλιε Τζόρετ – ύψωμα 1400 και Μάλι Ιτέρας), της υπερκεράσεως του αυχένος.
Αι δυσχέρειαι διά την τάξιν του πυροβολικού αποτελούσιν, ως προς την εξουδετέρωσιν, μνημειώδη προσπάθειαν, τιμώσαν το Ελληνικόν πυροβολικόν. Η ανάβασις εγένετο, το μεν επί των ώμων των στρατιωτών, το δε επί των ημιόνων.
14 Δεκεμβρίου 1940
Στις 14 Δεκεμβρίου, η κατάσταση δεν παρουσίασε καμία μεταβολή. Τα τμήματα της Μεραρχίας ασχολούνταν με την προπαρασκευή για την επίθεση της επόμενης ημέρας. Ωστόσο, σε όλη τη διάρκεια της ημέρας η Ιταλική Αεροπορία είχε έντονη δραστηριότητα, προβαίνοντας στον βομβαρδισμό σταθμών διοικήσεων, αλλά και κάθε εμφανή στόχου.
15 Δεκεμβρίου 1940
Τις πρωινές ώρες, επιτέθηκαν τα Ι και ΙΙ Τάγματα του 12ου Συντάγματος για την κατάληψη των ανατολικών και δυτικών υψωμάτων του χωριού Κιπαρό. Αν και η επίθεση απέτυχε για το ΙΙ/12 Τάγμα, ωστόσο, το Ι/12 Τάγμα κατόρθωσε τη μερική προσέγγιση των ανατολικών κλιτών του υψώματος 613.
Το Απόσπασμα του Συνταγματάρχου Τσακαλώτου, αν και έλαβε επαφή με τις ιταλικές θέσεις στον αυχένα Κούτσι, μέσω του Ι/42 Τάγματος, εντούτοις κινήθηκε αργά με το ΙΙ/40 Τάγμα προς το Μάλι Ιτέρας εξαιτίας της εχθρικής αντίστασης και του χιονιού, που είχε ύψος 0,80-1,20 μ.
Ταυτόχρονα, το 41ο Σύνταγμα της Μεραρχίας Σιένα κατείχε την ισχυρά προστατευμένη περιοχή μεταξύ Μάλι ε Τζόρετ και Μάλι Ιτέρας με χαρακώματα και συρματοπλέγματα μήκους 2.000 μέτρων.
Ειδικότερα, στο Μάλι ε Τζόρετ είχε εγκατασταθεί μια διλοχία, ενώ το ύψωμα Παπαθιά, που επίσης ήταν αμυντικά οργανωμένο με συρματοπλέγματα, κατείχε το 141 Τάγμα Μελανοχιτώνων, που διέθετε και λόχους όλμων.
16 Δεκεμβρίου 1940
Από τις 15 έως 17 Δεκεμβρίου, το 12ο Σύνταγμα, υπό των δυσχερών συνθηκών χιονοθύελλας και πυκνής ομίχλης, που δεν επέτρεπαν την υποστήριξη του μαχόμενου, μέρα και νύχτα, Πεζικού από το Πυροβολικό, εκδήλωσε όλες τις μορφές επιθετικής δράσης – συνεχείς, από κοντά, καθώς και αποκρούσεις αντεπιθέσεων.
Οι απώλειες των Ιταλών ήταν σημαντικές, αλλά και του 12ου Συντάγματος, αφού έχασε 4 αξιωματικούς και 49 οπλίτες, και τραυματίστηκαν 13 αξιωματικοί και 301 οπλίτες.
Το Α’ Σώμα Στρατού διέταξε, για τις 17 Δεκεμβρίου, συνδυασμένη ενέργεια του δεξιού τμήματος της ΙΙΙ Μεραρχίας και του αριστερού τμήματος της IV Μεραρχίας με απώτερο σκοπό την κατάληψή του ορεινού όγκου της Παπαθιάς
17 Δεκεμβρίου 1940
Το πρωί της 17ης Δεκεμβρίου, το Απόσπασμα του Συνταγματάρχη Τσακαλώτου εκδήλωσε την επίθεσή του με αποτέλεσμα τη στενή επαφή με την οργανωμένη τοποθεσία της εχθρικής δύναμης, πλησίον των συρματοπλεγμάτων. Ωστόσο, δεν πραγματοποιήθηκε η πλευρική ενέργεια της IV Μεραρχίας από Παπαθιά προς Κούτσι, με συνέπεια το Απόσπασμα Τσακαλώτου να περιέλθει σε εχθρικό κλοιό, βαλλόμενο από το εχθρικό πυροβολικό. Η δυσμενής κατάσταση, που περιήλθε, επέβαλε την ταχύτερη έξοδό του από τον κλοιό.
Την επόμενη ημέρα, αποφασίστηκε αιφνιδιαστική επίθεση, κατά τη νύκτα της 19ης προς 20ής Δεκεμβρίου, μέσω των προπόδων των ορεινών όγκων Μάλι ε Τζόρετ και Μάλι Ιτέρας. Ένας ουλαμός Πεζικού επίλεκτων αντρών, του ΙΙ/40 Τάγματος υπό τον Λοχαγό Δημήτριον Κουρκουμπά, θα αναρριχούνταν τις απόκρημνες πλαγιές του Μάλι ε Τζόρετ από το χωριό Τζόρα, απασχολώντας τις εχθρικές δυνάμεις, που βρίσκονταν επί του υψώματος, κατά τη διάρκεια της νύχτας.
19 Δεκεμβρίου 1940
Από τις πρώτες πρωινές ώρες, της 19ής Δεκεμβρίου, τμήματα της ΙΙΙ Μεραρχίας που ενεργούσαν στον παραλιακό τομέα, ύστερα από σκληρό αγώνα και με μεγάλες απώλειες κατέλαβαν το ύψωμα Γκιάμι. Βορειότερα, το Απόσπασμα Τσακαλώτου, χωρίς προπαρασκευή πυροβολικού, εκδήλωσε πετυχημένη αιφνιδιαστική επίθεση κατά του σημαντικού στόχου Μάλι ε Τζόρετ, που ήταν ισχυρά οργανωμένο από τις ιταλικές δυνάμεις και βρισκόταν ανατολικά του αυχένα Κούτσι και της Χειμάρρας.
Σε όλη τη διάρκεια της ημέρας διεξήχθη σκληρός αγώνας στα υψώματα Μάλι ε Τζόρετ και Μάλι Ιτέρας, καθώς και στο εσωτερικό του αυχένα Κούτσι. Κατά τις νυχτερινές ώρες ο αγώνας διακόπηκε. Ο Λοχαγός Κουρκουμπάς με τον ουλαμό του, αφού εκτόπισε τις εχθρικές δυνάμεις από το Μάλι ε Τζόρετ, αποσύρθηκε στο χωριό Τζόρα.
Στον αυχένα Κούτσι συνελήφθηκαν περίπου 200 αιχμάλωτοι, ανάμεσά τους ήταν και ο Διοικητής Άμυνας, Αντισυνταγματάρχης Ζαν Ντομένικο (Jan Domenico). Επίσης, καταλήφθηκε μια πυροβολαρχία και σημαντικό πολεμικό υλικό. Οι απώλειες του Αποσπάσματος ανήλθαν σε 1 αξιωματικό και 13 οπλίτες νεκρούς, 6 αξιωματικούς και 95 οπλίτες τραυματίες.
20 – 21 Δεκεμβρίου 1940
Στις 20 Δεκεμβρίου, το Απόσπασμα Τσακαλώτου έλεγχε τον αυχένα Κούτσι. Η διλοχία του ΙΙ/40 Τάγματος συνέχισε να αμύνεται σθεναρά και να απασχολεί τις εχθρικές δυνάμεις επί του Μάλι Ιτέρας.
Το μεσημέρι της 21ης Δεκεμβρίου, ο Τσακαλώτος, με σημείωμά του στον Ιταλό διοικητή στο ύψωμα Παπαθιά, κατέστησε σαφές ότι το σώμα του είχε περιέλθει σε κρίσιμη θέση, καθώς η Ελληνική Μεραρχία είχε προχωρήσει περισσότερο από τριάντα χιλιόμετρα δυτικά.
Το 141 Τάγμα Μελανοχιτώνων, δύναμης 29 αξιωματικών και 677 οπλιτών, παραδόθηκε. Έτσι, έληξε με ελληνική επιτυχία η μάχη στον αυχένα Κούτσι.
Η Έκθεση του Σχη Τσακαλώτου για τον τρόπο αιχμαλώτισης του 141 Τάγματος Μελανοχιτώνων
Διαβάστε την Έκθεση του Συνταγματάρχη Τσακαλώτου (Πηγή: ΓΕΣ/ΔΙΣ)
22 Δεκεμβρίου 1940
Την αυγή της 22άς Δεκεμβρίου, οι ελληνικές δυνάμεις απελευθέρωσαν τη Χειμάρρα.
Ο ντόπιος πληθυσμός υποδέχθηκε τα ελληνικά σώματα με ενθουσιασμό. Το Απόσπασμα Τσακαλώτου συνέχισε να κινείται χωρίς αντίσταση προς Καλαράτι με το ΙΙ/40 Τάγμα και προς Μπολιένα με το Ι/42 Τάγμα, τα οποία και κατέλαβε μέχρι τις 27 Δεκεμβρίου.
Το Ιστορικό της Μάχης της Χειμάρρας από τον Συνταγματάρχη Θρασύβουλο Τσακαλώτο
Διαβάστε το Ιστορικό της Μάχης της Χειμάρρας που υπέβαλλε ο Συνταγματάρχης Θρασύβουλος Τσακαλώτος, προς το Συμβούλιο των Αντιστρατήγων (Πηγή: ΓΕΣ/ΔΙΣ).
Η σημασία της Μάχης της Χειμάρρας
Η επιτυχής έκβαση του σκληρού αγώνα, που διεξήχθη στην περιοχή της Χειμάρρας, είχε ιδιαίτερη σημασία γιατί με την κατάληψη του αυχένα Κούτσι διευκολύνθηκε η πρόσβαση στην κοιλάδα Σιουσίτσα και προς τα περίχωρα του Αυλώνος. Οι ιταλικές δυνάμεις είχαν μεγάλες απώλειες σε αιχμαλώτους, νεκρούς και πολεμικό υλικό.
Στις 24 Δεκεμβρίου, ο Ιταλός Πρωθυπουργός Μπενίτο Μουσολίνι (Benito Mussolini, 1883-1945) έστειλε στον Ιταλό Διοικητή Ούγκο Καβαλλέρο (Ugo Cavallero, 1880-1943) το ακόλουθο τηλεγράφημα:
Οτιδήποτε σας συμβή διατάσσω ν’ αμυνθήτε μέχρις εσχάτων στον τομέα Προγκονάτι – Τεπελένι – Κλεισούρα, ακόμη και αν αύριον ήθελεν είσθαι ούτω τελείως περικυκλωμένος. Σας καθιστώ προσωπικώς υπεύθυνον διά την μετά πλήρους κατανοήσεως εκτέλεσιν της διαταγής μου.
Στις 6 Ιανουαρίου, το ελληνικό Γενικό Στρατηγείο κοινοποίησε στις Μεγάλες Μονάδες την, από τα τέλη Δεκεμβρίου, απόφασή του να ανασταλούν οι μεγάλες επιθετικές επιχειρήσεις. Το δριμύτατο ψύχος είχε προκαλέσει μεγάλες δυσκολίες στις συγκοινωνίες και συνακόλουθα στους ανεφοδιασμούς και στις διακομιδές.
